Hij werd in 2023 verkozen tot sportjournalist van het jaar. Hij studeerde rechten aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Via omzwervingen als jurist bij de Rabobank en journalist op de economische afdeling van het Eindhovens Dagblad, kwam hij in 2011 terecht op zijn huidige post. Al veertien jaar volgt hij PSV op de voet en houdt hij alle voetbalfans op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Ik sprak PSV-clubwatcher Rik Elfrink (50) over zijn drukke leven als sportjournalist. Van haatreacties op X tot merkwaardige transfers en van zijn extreem drukke werkleven tot aan het verliezen van een zeer gewaardeerde collega. ‘’Dat heeft mij toen wel even echt aan het nadenken gezet over het leven.’’

Ik heb met Rik Elfrink afgesproken op de Herdgang, het trainingscomplex van PSV, waar ik zit te wachten in het café. Zodra Elfrink binnenkomt schudt hij me de hand, maar hij moet snel even gedag zeggen tegen een groepje mannen van de oude garde die de Champions League wedstrijd tegen Liverpool uitgebreid aan het analyseren waren. ‘’Onze sterreporter!’’ roept een van de mannen enthousiast. Elfrink zelf moet er niets van weten zegt hij even later. ‘’Ik ben maar gewoon een simpele verslaggever’’. Toch heeft deze ‘simpele’ verslaggever het enorm druk. Tijdens het interview staat de telefoon van Elfrink aan en heeft hij zijn laptop open, want er kan zomaar iets gebeuren en dan moet Elfrink er als de kippen bij zijn. Tijdens het interview wordt namelijk geloot wie PSV gaat treffen in de volgende ronde van de Champions League. Het wordt Feyenoord of Juventus. We moeten het interview even stoppen, want het balletje van PSV komt uit de koker. Juventus wordt de tegenstander. Elfrink tikt direct een stuk over de uitslag van de loting en voilà, het staat direct online op de site van het Eindhovens Dagblad. Niet veel later zijn de socials van Elfrink ook al bijgewerkt.

Een druk werkleven

Het leven van een clubwatcher staat nooit stil, vooral niet tijdens een transferperiode. Heeft Elfrink wel eens een dag vrij? ‘’Nee, eigenlijk niet. Ik heb al zes jaar geen vrije dag meer gehad’’. Toch maakt de sportjournalist wel regelmatig tijd vrij voor zijn gezin. ‘’Daar moet je een goede balans in vinden’’. En als je iets met je kinderen aan het doen bent en Noa Lang wordt bijvoorbeeld ineens verkocht? ‘’Dan gaan we aan het werk. Dat weten de kinderen ook. Dan moet papa eventjes iets doen. Ergens vinden ze het ook wel grappig’’.

”Toen zei ik dat ie er gewoon geen klote van had gebakken.”

Elfrink is zeer actief op social media platform X, waar hij zo’n 113.000 volgers heeft. Elfrink heeft daar ook veel interactie met zijn volgers en neemt geen blad voor de mond. Krijgt hij wel eens haatreacties? ‘’Jazeker, maar ik ben nergens bang voor. Waarschijnlijk kom ik soms gek over, maar als mensen onredelijk zijn dan zeg ik daar wel eens iets van. Soms moet iemand gewoon even tot de orde worden geroepen.’’ Ook in zijn werk heeft Elfrink wel eens het hart op zijn tong liggen, ondanks dat hij bepaalde spelers door zijn werk persoonlijk kent. ‘’Als Guus Til een slechte wedstrijd speelt, kan ik gewoon schrijven dat hij een slechte wedstrijd heeft gespeeld. Dat is geen enkel probleem. Spelers weten vaak van zichzelf ook wel dat ze een slechte pot hebben gespeeld.’’ Op de vraag of er ooit een voorval is geweest waar een speler boos werd op Elfrink naar aanleiding van een artikel antwoordt Elfrink hevig knikkend: ‘’Jazeker wel. Ik herinner me nog goed, een jaar of twaalf geleden. Toen stond Matthias Zanka hier aan de bar tegen me te schreeuwen ‘Why you write childish defending, how come!?’. Toen zei ik terug dat ie er gewoon geen klote van had gebakken. Zulke dingen moet je wel makkelijk van je af kunnen schuiven.’’

Een kleine onderbreking

Opnieuw moet het interview onderbroken worden. Er staat namelijk een persconferentie van hoofdtrainer Peter Bosz op het programma waar Elfrink bij moet zijn. ‘’Je kunt wel even mee als je tijd hebt’’. Dat laat ik me als PSV-supporter en journalist in spé geen twee keer vragen. Elfrink smokkelt me mee naar binnen de perszaal in waar een aantal andere journalisten van ESPN, NOS en Omroep Brabant al klaar zitten. Peter Bosz wordt door Elfrink flink aan de tand gevoeld met vragen over de blessure van Ricardo Pepi, een eventueel vertrek van Noa Lang, de aanstaande uitwedstrijd tegen NEC en of er nog nieuwe versterkingen op komst zijn. Het is een interessant schouwspel tussen een journalist die nieuwe informatie wilt lospeuteren en een hoofdtrainer die de media liever niets wijzer wilt maken dan dat ze al zijn.

Rik Elfrink poserend naast een foto van Mister-PSV Willy van der Kuijlen. Foto: Jeroen Vos

Doe ik het wel goed?

Na een klein uur is de persconferentie afgelopen en gaan de meeste journalisten, waaronder Elfrink, in een soort mini-kantine onder de perszaal zitten om zo snel mogelijk hun publiek van de laatste informatie te voorzien. Terwijl Elfrink bezig is gaat ons interview verder. Elfrink heeft in zijn carrière al veel artikelen geschreven, maar ik vroeg hem naar één artikel in het bijzonder. Het gaat om een interview met Sylvia Slegers, de weduwe van voormalig journalist en PSV-perschef Thijs Slegers. Slegers overleed in maart 2023 na een dappere strijd tegen leukemie. In dit indrukwekkende artikel wordt de persoon Thijs Slegers en zijn nalatenschap beschreven, waarin hij tienduizenden nieuwe stamceldonoren heeft binnengehaald en daarmee al meerdere levens heeft gered. Andere koek dan de voetbalartikelen over PSV die Elfrink normaal gesproken schrijft.

”Thijs was 48 geweest nu, dat gaat helemaal nergens over.”

De toon van zijn luide stem wordt zachter en de uitdrukking op het gezicht van Elfrink wordt serieuzer zodra ik over dit onderwerp begin. ‘’Thijs en ik waren collega’s, maar we waren niet per se vrienden. Sterker nog, we waren best wel zware concurrenten, maar tegelijkertijd hadden we veel respect voor elkaar. Thijs ging er 100% voor en ik ook. En ja… Dan is het natuurlijk heel triest wat hem is overkomen. Dat heeft mij toen wel even echt aan het nadenken gezet over het leven. Waar ik mee bezig ben, doe ik dat wel goed en is dat wel gezond? Thijs was 48 geweest nu, dat gaat helemaal nergens over.’’

Ik vraag Elfrink of hij toen in die periode dacht dat hij misschien rustiger aan moest doen qua werk. En of hij meer tijd wilde vrijmaken om leuke dingen te doen met zijn kinderen bijvoorbeeld.

‘’Ja, dat heb ik wel gedacht ja.’’ Antwoordt Elfrink instemmend.

Heb je jezelf daar ook aan gehouden?

‘’Nee. Weinig. Heel af en toe. Maar dit is wel inderdaad wat er dan in je opkomt. Fuck… dat heb je goed gezegd.’’ De reactie van Elfrink zet hem zichtbaar aan het denken en hij besluit dat hij binnenkort weer eens contact gaat opnemen met Sylvia Slegers. Niet voor een interview, maar gewoon om even te checken hoe het gaat.

De lokroep van het grote geld

Op het moment van het interview is de transferperiode in volle gang en heeft linksback Matteo Dams een aantal dagen geleden de club verlaten voor een mega-salaris in Saudi-Arabië bij Al-Ahli. Elfrink snapt de keuze van de jonge Belg wel. ‘’Vrij logisch dat hij dat doet, hij gaat een bedrag verdienen daar wat hij waarschijnlijk nooit meer ergens anders kan krijgen. Die jongen telt zijn knopen en ziet bijvoorbeeld een andere talentvolle speler als Fodé Fofana, een spits die zwaar geblesseerd is geraakt, en die heeft straks niks. Als jij Matteo Dams bent en je kunt een check invullen van 3 miljoen per jaar dan snap ik heel goed dat je die keuze maakt. Sterker nog, het zou onverantwoord zijn om het niet te doen.’’ Al Ahli hoeft bij Elfrink echter niet aan te kloppen om hem voor een groot bedrag over te nemen van PSV. Op de puur hypothetische vraag of hij voor het grote geld te porren zou zijn antwoordde Elfrink als volgt:  ‘’Ik heb al een groot deel van mijn leven achter mij dus ik heb al een andere kijk op het leven. Als twintigjarig ventje snap ik het, maar ik ben bijna 51. Buiten dat is het natuurlijk totaal niet realistisch in mijn geval dus waarom zou ik erover nadenken. Ik heb wel eens een aanbieding geweigerd terwijl ik daar meer geld had kunnen verdienen. Geld is niet altijd leidend‘’.

Tijdens het interview is Elfrink nog herstellende van een verkoudheid opgelopen in de kou van Belgrado en een week later zit hij alweer in het vliegtuig naar Turijn voor een wedstrijd tegen Juventus. Elfrink blijft er nuchter onder: ‘’Niet te veel over nadenken. Gewoon doen. Het hoort allemaal bij mijn werk’’.  Met deze laatste woorden is het interview ten einde. Er is nog snel even tijd voor een foto naast een beeltenis van clubicoon Willy van der Kuijlen. Elfrink moet vervolgens snel weer door met het verwerken van het laatste PSV-nieuws. Het leven van een clubwatcher staat in ieder geval nooit stil.