‘Vroeger wilde ik wereldreiziger worden’
interview, gepubliceerd op 14 Sep 2017, door Willemijn Dekker

Een interview met Lotte Grimberg (BNNVARA) over hoe ze haar passie verweeft met de journalistiek
Lotte in Suriname

‘Waar is je vel?’, vraagt Lotte als klein meisje in de lift van de V&D aan een man met derdegraads brandwonden. Terwijl haar moeder haar sussend tot stilte maant, zegt de man heel gedecideerd: ‘Is niet erg mevrouw, ik ben blij dat iemand ernaar vráágt in plaats van ernaar staart.’ Vanaf dat moment ontwikkelt Lotte Grimberg (23) een gezonde dosis nieuwsgierigheid en schroomt ze niet meer om op mensen af te stappen en ze het hemd van het lijf te vragen. Een eigenschap die uitermate goed van pas komt in haar carrière als journaliste bij BNNVARA.

‘Sorry dat ik wat later ben, ik moest opeens nog een item regelen voor donderdag’, zegt Lotte, ietwat gejaagd. De ober brengt een glas water en ze neemt snel een slok. ‘Het is me gelukt, maar het is altijd wel even stressen’, glimlacht ze.

‘Vroeger wilde ik wereldreiziger worden’, vertelt Lotte. In eerste instantie wilde ze deze droom in vervulling laten gaan door stewardess te worden. ‘Maar toen ging ik naar de open dag van de School voor de Journalistiek in Utrecht. Daar werd gesproken over reis-journalistiek en toen dacht ik: dit is het, dit wil ik gaan doen’, zegt Lotte stralend.

BNNVARA

Na vier jaar rondde Lotte haar studie met succes af. Op de dag dat ze haar diploma in ontvangst nam, kreeg ze een belletje van BNN. De boodschap: ‘Lotte, we willen je graag hebben. Wanneer kan je beginnen?’ Ze kon haar geluk niet op. Een paar dagen daarvoor had ze een sollicitatiebrief gestuurd naar een nieuw programma van BNNVARA. Voor het programma in kwestie was ze het niet aangenomen, maar BNNVARA was zo enthousiast dat ze haar op de redactie van het wetenschapsprogramma Proefkonijnen wilden inzetten . ‘Wanneer ik kan beginnen?’, vraagt Lotte ietwat verbaasd, ‘nou, morgen lijkt me goed.’

Na een contract van drie maanden bij Proefkonijnen kreeg Lotte een contract bij Spuiten & Slikken, hét programma over alles wat te maken heeft met seks en drugs. Korte contracten dus. ‘Ja, zo gaat dat in de tv-wereld’, zegt Lotte. ‘In principe krijg je een contract per seizoen.’ Dat het in de journalistiek lastig is om in vaste loondienst te komen, heeft Lotte nooit tegengehouden het journalistieke pad te bewandelen. ‘Ik heb gewoon altijd al bij TV willen werken’, zegt Lotte vastberaden. ‘Ik doe het ook niet voor het geld, daar ben ik te minimalistisch voor. Ik wil gewoon doen wat ik leuk vind.’

Stage in Suriname

De eerste keer dat ze haar passie voor reizen kon combineren met journalistiek, was toen ze stage ging lopen voor het Jeugdjournaal in Suriname. Ze had er de tijd van haar leven. ‘Zet mij maar een maand in de jungle,’ zegt Lotte, ‘ik vermaak me wel.’ Na een paar weken had de redactie van het Jeugdjournaal zoveel vertrouwen in Lotte, dat ze zelfstandig op pad mocht.

‘Wacht, deze foto moet je zien’, zegt Lotte. En ze laat een fraai genomen foto van president Bouterse zien. Erg onder de indruk was ze niet van hem. ‘Het is echt geen charismatische man, ik had niet eens door dat hij in de zaal stond.’ Een paar dagen later was Lotte aanwezig bij de herdenking van de Decembermoorden bij Fort Zeelandia, Paramaribo. ‘Daar moest ik wel rustig aan doen hoor, het jaar ervoor zijn alle schermen op zwart gegaan omdat de regering van Bouterse het te provocerend vond’, zegt Lotte.

‘Ik wil gewoon reizen’

Lotte, een echte avonturier die niet bang is om ergens op af te stappen, heeft voor het komende half jaar haar plannen eens even flink door elkaar geschud. Een jaarcontract bij BNN heeft ze afgeslagen om in Thailand aan het werk te gaan. ‘Het aanbod kwam op de dag dat ik mijn reis had geboekt’, zegt ze. ‘Ik zei tegen mijn baas: sorry, maar ik ga het niet doen. Dat had mijn baas niet verwacht’, zegt Lotte lachend. ‘Ik wil gewoon naar Thailand, dat is mijn passie, ik wil gewoon reizen.’

Maar, Lotte gaat niet op reis zonder haar spiegelreflexcamera en recorder. ‘Mijn plan is dat ik in de ochtend de boekingen voor een hostel ga plannen en ’s middags mij bezig ga houden met het maken van een docu’, zegt Lotte. Een onderwerp voor die documentaire heeft Lotte nog niet bedacht. ‘Ik ben van mening dat je er eerst heen moet gaan, kijken wat er speelt en dan het verhaal gaat brengen.’ Eigenlijk lijkt Lotte gemaakt te zijn voor programma’s als 3opreis (BNNVARA). ‘Dat lijkt me ook echt heel vet, het nadeel is alleen dat je niet echt vrijheid hebt om te reizen. Voor een item van een kwartier krijg je twee draaidagen en dan moet je weer door’, zegt ze.

Commerciële journalistiek combineren met reguliere journalistiek
Wat dan wel haar droombaan is? ‘Het liefste houd ik me bezig met beeld en regie’, zegt ze met een dromerige blik in haar ogen. ‘Over vijf jaar zou ik het liefste mijn eigen wereldreis bij elkaar sprokkelen door op locatie mijn journalistieke producten te verkopen.’ Aan fondsenwerving wil ze niet doen. ‘Als ik bij een hostel aankom wil ik proberen daar een week gratis te verblijven’ geeft Lotte aan. ‘In ruil daarvoor maak ik een promotiefilmpje voor het hostel. Commerciële journalistiek dus combineren met reguliere journalistiek’, zegt Lotte glunderend. De documentaires die ze uiteindelijk maakt, zal ze in Nederland gaan pitchen bij verschillende omroepen.

Zover is het nog niet. Lotte maakt zich op voor haar reis naar Thailand. En daarna? ‘Och, daarna zie ik wel’, zegt ze. BNNVARA heeft gezegd dat ik ze mocht bellen als ik terug ben. Ik hoop dan dat ik wat meer met beeld en regie aan de slag kan, in plaats van op de redactie. We zullen zien’.

 
Lotte Grimberg, 23 jaar en geboren voor de journalistiek. Ze deinst nergens voor terug en ze heeft al een paar mooie stages en baantje op haar CV staan.