Sinds 2016 is Jan-Johan Belderok (53) Creative Director voor het videogamemedium Gamekings. Daarvoor heeft hij jaren als freelancepresentator gewerkt voor Gamekings en schreef hij als freelancejournalist voor een gevarieerde groep media. “Sport- en muziekjournalistiek wilde iedereen doen, maar gamejournalistiek deed 20 jaar geleden bijna niemand. Dat heb ik toen geclaimd.”
Voordat hij begon met schrijven over videogames, was Belderok helemaal geen gamer. “Toen ik op de middelbare school zat, begon gamen een beetje op te komen. Ik gamede wel wat, maar nog liever sportte ik of ging ik uit. Dat vond ik leuker, want games waren in die tijd niet zo veel beschikbaar.”
In eerste instantie zette Belderok dan ook in op een carrière in de sportjournalistiek, maar door de hoeveelheid journalisten die dit wilde doen, bleek het niet haalbaar. “Als je bij een krant werkt, is er vaak een vaste gast die altijd voetbal en dan altijd Ajax doet. Die gast blijft daar zitten, dus kom ik in 15 jaar niet verder dan amateurvoetbal. Daar was ik op een gegeven moment wel klaar mee.”
Belderok bleef dus over gevarieerde onderwerpen schrijven in afwachting van een kans om de vaste gast voor een bepaald onderwerp te worden. Die kans kwam er en greep hij met beide handen aan. Eén van zijn beste vrienden is gameontwikkelaar en één van de oprichters van de studio Guerrilla Games, en die kent de hoofdredacteur van videogametijdschrift Power Unlimited. “Die was op zoek naar een journalist die niet zozeer houdt van videogames, maar iemand die deadlines kan halen. Ik was niet zo’n gamer toen, maar heb het toch uitgeprobeerd.”
Dat bleek het goede moment te zijn om in te stappen in de gamejournalistiek, want daar gingen nog niet heel veel journalisten voor in die tijd. “Al die jongens die 20 jaar geleden instapten zijn nu de vaste gasten bij IGN, Power Unlimited, Gamer of hier bij Gamekings.”
Jan-Johan Belderok op de redactie van Gamekings. Foto: Niels Hassfeld
Feel good content
Doordat de videogamewereld zich voornamelijk bevindt in Noord-Amerika, Japan en het Verenigd Koninkrijk, zitten de Nederlandse gamemedia ver van het vuur. “Als Nederlands medium heeft het daarom geen zin om zo boven op het nieuws te zitten. Doordat elke Nederlander tegenwoordig Engels spreekt en wij met elk nieuwtje sowieso later zijn dan de Engelstalige media, heeft het wat mij betreft geen zin om die berichten over te nemen naar het Nederlands.”
Om die reden volgt Gamekings een andere aanpak, die Belderok de “cafémethode” noemt. Hierbij analyseren ze het gamenieuws in videoformat en discussiëren ze erover op een informele wijze, zoals dat ook in een kroeg zou gebeuren. “Je kunt het vergelijken met de manier waarop het nieuws in Vandaag Inside wordt besproken, maar dan voor gamenieuws.”
Ondanks dat het gamenieuws wel behandeld wordt, zou Belderok niet zeggen dat de content die Gamekings maakt journalistiek is. “Omdat wij onze mening geven over het nieuws, noem ik onze content niet journalistiek, maar juist entertainment.”
Het leukste aan zijn werk vindt Belderok dat mensen entertainment vinden in de content. “Met name in de coronatijd merkten we aan de kijkcijfers hoe belangrijk wij, maar vooral hoe belangrijk videogames zijn voor mensen. De enige uitlaatklep die ze hadden was het spelen van videogames en in onze chat met elkaar lullen, want naar de kroeg gaan kon niet meer. Mensen zich beter laten voelen in een wereld waar je niet zo heel vrolijk van wordt, vind ik het leukste aan mijn werk.”
Enthousiasme
De videogameindustrie is de industrie waar de meeste technologische ontwikkelingen uitgeprobeerd worden. “3D, 4K, 8K en Virtual Reality zijn allemaal recente probeersels die ik leuk vind om te volgen. Ik ben inmiddels wat ouder, maar als er bekend gemaakt wordt dat er weer iets bijzonders geprobeerd gaat worden, kan ik toch als een kind zo blij worden.”
Dit jaar staan er weer een hoop goede games op de planning waar Belderok naar uitkijkt. Maar ook kan hij onwijs genieten van de reactie van collega’s op games die binnenkort uitkomen. “Ik vind het mooi om te zien hoe sommige games iemand echt helemaal naar binnen slurpen en ze zich er, ondanks dat ze een jaar of 40 zijn, totaal niet voor schamen. Als je dat enthousiasme kwijt bent, kun je er denk ik beter mee stoppen.”
