In gesprek met Nina Juffermans over de verschillende kanten van freelancejournalistiek

Nina Juffermans (26) haar carrière als freelance journalist begon drie jaar geleden succesvol met De Telegraaf als opdrachtgever. Toch beviel schrijven voor een dagblad haar niet, daarom is Juffermans nu opzoek naar nieuwe opdrachtgevers. Ze onderscheidt zich van andere freelancers door te schrijven met een vleugje humor.

 Op de dag dat Juffermans haar afstudeeropdracht inleverde op de Hogeschool werd ze gebeld door De Telegraaf, een bekende van Twitter had Juffermans getipt bij de redactie. Het dagblad had de vraag of Juffermans aan de slag wilde als freelance verslaggever voor de regio Utrecht. Diezelfde week kwam ze nog langs en niet veel later mocht ze beginnen met schrijven voor De Telegraaf. “Opeens was ik freelance verslaggever voor De Telegraaf, dat is best een grote opdrachtgever als je net bent afgestudeerd.”

Een lege pagina
Ondanks dat dit een droomstart was voor de freelance loopbaan van Juffermans, wilde ze eigenlijk niet voor de krant werken: “Dat is niet waar ik voor gemaakt ben.” Bij een krant is de druk erg groot, vertelt ze. “Je moet elke dag knallen, ‘s ochtends is de pagina leeg en ’s avonds moet die vol zijn. Als je niks hebt, dan zorg je maar dat je wat hebt.” Daarnaast moet je als ‘hard nieuws’ journalist vaak over lijken willen gaan. “Dat kan ik niet.” Zo werd Juffermans naar een flatgebouw gestuurd waar net een meisje was vermoord, om de buren te interviewen. “Mijn baas deed daar heel luchtig over, maar ik had echt zoiets van: waar de fuck ben ik mee bezig.” Na tweeënhalf jaar was het genoeg geweest bij De Telegraaf: “Het werk ging me op een gegeven moment echt tegenstaan.”

Heel erg trots
Tot nu toe heeft Juffermans nooit te klagen gehad over de hoeveelheid werk die ze had als freelance journalist. “Ik had zelfs een periode dat ik juist te veel werk had.” Want naast haar werk als verslaggever bij De Telegraaf werkte Juffermans ook aan een project bij de NTR. Ze schreef informatieve teksten voor een interactieve variant van De Nachtwacht. En deed de social media voor het tv-programma Project Rembrandt. “Het is een project waar ik echt heel trots op ben, ik kan soms nog niet bevatten dat ik dit mocht doen.” Voor Juffermans is dit ook een van de belangrijkste dingen: dat ze werk maakt waar ze trots op is. “Ik hoef niet beroemd te zijn en een nieuwe Geraldine Kemper te worden, maar ik wil trots kunnen zijn op wat ik doe en mijn bedrijf tot een succes maken.”

Hekel aan rekenen
De liefde voor schrijven was er bij Juffermans als kind al, wanneer ze op de basisschool opstellen mocht schrijven leefde ze helemaal op. In tegenstelling tot haar klasgenoten: “Ik had juist een hekel aan rekenen, schrijven was het enige dat ik wilde doen.”

Na de basisschool kwam Juffermans op het gymnasium terecht. “Ik paste er helemaal niet tussen, ik was brutaler dan de rest en wilde creatieve dingen doen.” Daarom besloot Juffermans na het gymnasium naar de Hogeschool voor Journalistiek te gaan in plaats van de universiteit. “Ik hoorde dat je op de universiteit veel moest lezen en ik wilde juist iets maken en schrijven.”

Kapotte freelancemarkt
Na een periode van drie maanden op Kreta afgelopen zomer is Juffermans nu weer op zoek naar nieuwe opdrachtgevers. “Ik merk nu dat werk vinden makkelijker gaat dan je denkt.” Zolang je goed genoeg bent, is er altijd wel werk in de journalistiek volgens Juffermans. “Ik durf wel van mezelf te zeggen dat ik goed ben.”

De concurrentie op de freelancemarkt is momenteel moordend: “het grootste probleem met freelancen is momenteel dat de hele markt kapot is, doordat iedereen zichzelf tekstschrijver kan noemen. Ik durf best driehonderd euro per dag te vragen, maar als een slechter iemand het voor honderd euro doet gaan bedrijven daar heen. Dat vind ik echt frustrerend.” Volgens Juffermans gaan veel opdrachtgevers en bedrijven ervan uit dat je iets wel even als een gratis creatief hobbyprojectje doet. “Ik ga toch ook niet naar de kapper en loop weg zonder betalen als de kapper klaar is?”

Veilige basis
Ondanks dat ziet de toekomst er voor Juffermans goed uit. Bij ‘Dit Is Waarom Mensen Op Twitter Zitten’ (DIWMOTZ) werkt Nina als redacteur. Dit is een site waar lijstjes op staan met leuke en opvallende tweets over verschillende onderwerpen. Juffermans is bezig met het verzamelen van deze lijstjes. “Van het werk bij DIWMOTZ kan ik in ieder geval mijn huur van betalen, dat maakt het een veilige basis.” In de lastige freelancemarkt probeert Juffermans zich van anderen te onderscheiden door werk te maken met een vleugje humor. “Humor maakt alles makkelijker en toegankelijker, teksten schrijven met humor is wel éen van mijn sterke punten.”

Nieuwe droompjes
Het liefst wil Juffermans naast DIWMOTZ nog meer projecten doen zoals Project Rembrandt. Een documentaire staat ook nog op haar wensenlijst, waarover weet Juffermans nog niet precies: “soms kom je een verhaal tegen en dan weet je dat dat het is.” Toch is het volgens Juffermans ook belangrijk om realistisch te blijven. “Je moet niet te veel dromen, want dan leef je niet meer in het nu. Ik blijf voor mezelf steeds nieuwe droompjes ontwikkelen.”