Alexander Klöpping: “Ik kon bij Blendle niet echt klooien. Nu heb ik schijt aan alles”
interview, gepubliceerd op 01 Nov 2021, door Stijn Goossens

Nadat hij in 2020 de online kiosk Blendle aan het Franse Cafeyn verkocht, is Alexander Klöpping voornamelijk nog te horen in zijn wekelijkse podcast POM. Hierin praat hij met zijn goede vriend Ernst-Jan Pfauth over media, technologie en ondernemerschap. De podcast is voor Klöpping als een kunstproject waarin hij kan doen wat hij wil. “Schijt aan alles betekent niet dat je geen ambitie hebt.”
  ?   Als tech-expert aan de DWDD-tafel bij Matthijs van Nieuwkerk maakte Alexander Klöpping het Nederlandse televisiepubliek enthousiast voor de nieuwste gadgets. In 2014 drukte Klöpping zijn stempel op het Nederlandse journalistieke landschap met zijn start-up Blendle. Als online kiosk introduceerde Blendle microbetalingen voor losse nieuwsartikelen, waar voorheen iedereen een hele krant aanschafte.

Je bent net terug van twee maanden sabbatical in Zweden. In die tijd heeft Pfauth, de mede-oprichter van de Correspondent, met wie je normaal de podcast maakt, voor POM zijn eigen podcast-serie ‘Jonge Jaren’ gemaakt. Hoe was het om te luisteren naar de podcast waar je normaal deel van uitmaakt?

“Dat vind ik heel leuk. Het is sowieso geen dogma dat we alles samen moeten doen. Ik vind het juist leuk dat Ernst in zijn eentje dingen doet en dat ik in mijn eentje dingen doe, en dat het soms bij elkaar komt als het opportuun is. Het kan ook dat er andere mensen bij komen, misschien samen met een van ons, misschien wel los. We hebben natuurlijk ook allebei verschillende interesses.”

Voor ‘Jonge Jaren’ interviewde Pfauth acht bekende makers over hun jaren voordat ze aanzien kregen. Wat voor podcast-serie zou je zelf willen maken?

“Ik heb heel veel dingen die ik nog zou willen maken. Wat ik leuk zou vinden is een serie waarin interviewers praten over hun interviewtechnieken. Acht afleveringen met iedere keer een andere interviewer. Van Clairy Polak tot Hanneke Groenteman tot Frénk van der Linden tot Jeroen Pauw. Ik weet van die mensen dat ze allemaal cursussen geven en het lijkt me heel leuk als ze een gecomprimeerde versie van zo’n cursus zouden willen geven. Daar blijkt een klein publiek voor, maar het lijkt me zelf vooral interessant en dat vind ik het belangrijkste.”

Ik zou verder ook educatieve dingen willen doen, dat ik er zelf ook wat van leer. Een serie over interviewen dus, maar ook over onderhandelen bijvoorbeeld. Het lijkt me leuk om bij al die onderwerpen stemmen met autoriteit te horen en dan muntjes erin te gooien tot het geld op is.”

Jullie podcast raakt aan veel verschillende onderwerpen. De ene week interviewen jullie een bekende journalist, de volgende aflevering gaat over financiële onafhankelijkheid. Hoe past dat allemaal bij elkaar in één podcast-feed?

“Het idee dat we hebben voor POM is heel anders dan wat andere podcastmakers doen. We willen namelijk vooral heel veel experimenteren op de ene podcast-feed van POM. Het verbaast mij zelf een beetje dat iedereen voor elk nieuwe programma weer een aparte feed maakt. Het voordeel is dan wel dat je mensen niet verveelt met content waar ze niet om gevraagd hebben. Het is ook wel makkelijker voor platforms zoals Spotify om een specifieke podcast aan te bevelen. Het nadeel is echter dat je elke keer een nieuw publiek moet bouwen. 

Ik zie POM nu als een centrale feed waarin we veel experimenten kunnen doen en dat mensen vervolgens kunnen kiezen welke aflevering, of welke show, ze in de feeds willen overslaan. Maar je krijgt ze dan wel allemaal in je inbox. Het klinkt misschien een beetje ‘hacky’, maar kijk bijvoorbeeld naar Jonge Jaren. Als we dat in een losse feed hadden gedaan, hadden er misschien 200 mensen naar geluisterd. Het is heel fijn dat we juist zo op ons bereik kunnen bouwen. Het geeft veel plezier dat er veel mensen luisteren en dat mensen trouw blijven aan wat we zelf boeiend vinden.”

Het idee dat we hebben voor POM is heel anders dan wat andere podcastmakers doen.

In 2016 begonnen jullie met Een Podcast Over Media. Afgelopen jaar hebben jullie de podcast omgedoopt tot POM, met een volledig nieuwe visuele huisstijl. Waar komt de naamsverandering van Een Podcast Over Media naar POM vandaan?

“We hebben met een bureau echt over een merk nagedacht. Er was namelijk stiekem al een achterban ontstaan die best wel een aantal overeenkomsten leek te hebben. Waarbij we dachten, dat willen we kwalificeren. Formeel vastleggen, want mensen hebben al een gedeelde taal en een gedeelde interesse, daar willen we nog een symbool aan koppelen. Zoals een kerk een kruis heeft. Een logo.

Dat maakt het mogelijk om er ook weer nieuwe dingen onder te hangen die misschien niet zozeer gevoelsmatig bij de huidige wensen van de doelgroep passen, maar waarvan wij denken: dat zou zo kunnen worden. Het geeft de optionaliteit om dingen die we nu doen uit te breiden. Dat is het idee achter het merk POM. Ernst en ik zijn daar nu heel belangrijk in, maar ik hoop wel dat dat niet per se zo blijft. Dat mensen die wij leuk vinden ook daaraan kunnen bijdragen, dan gaat functioneren als een soort uitgeverij.” 

Ben je tevreden over het format dat de podcast nu heeft?

“Nou, verandering is altijd het doel. Als er te veel vaste dingen komen dan vind ik het saai. De context is heel belangrijk. We komen allebei uit bedrijven waar veel structuur in zit en dit is de plek waar we juist vrij kunnen zijn. Het is denk ik heel erg een reactie op het hebben van een bedrijf. POM is eigenlijk een sandbox voor allerlei ideeën die we hebben, we zijn zojuist bijvoorbeeld een loterij gestart voor de leden van de podcast: De Pfauthe VoordeelKlöpping. Dat slaat helemaal nergens op. Ik vind loterijen zelf gewoon gevoelsmatig heel grappig en ik denk dat het een soort uitgangspunt is om journalistiek interessant werk te doen, maar het is nog maar de vraag of we daar ook bij uitkomen.

We komen allebei uit bedrijven waar veel structuur in zit en dit is de plek waar we juist vrij kunnen zijn.

Misschien denk ik na twee weken wel: het heeft helemaal geen zin. Maar je probeert het. Aan de andere kant denk ik ook wel een beetje commercieel: misschien is dit wel het duwtje dat mensen nodig hebben om te betalen voor een dienst? Dan vind ik dat ook wel een interessante uitkomst. En als het niet werkt kan je er zo weer mee stoppen. Inmiddels zijn mensen er wel weer aan gewend dat we de hele tijd dingen beginnen en weer stoppen. Dat is ook wel onderdeel van de deal bij POM.”

Wat vind je van het huidige podcastlandschap in Nederland?

“Ik denk dat het nog heel erg in zijn kinderschoenen staat. Het is nog geen massamedium, men luistert nog niet net zo veel naar podcasts als naar muziek. Ik denk ook dat radio nog helemaal leeggevreten moet worden, er luisteren nog best veel mensen naar radio. Daarnaast zijn alle podcast-apps hele vroege versies van wat het uiteindelijk kan gaan worden. Ook qua inhoud heb je nu enkel praatpodcasts, zoals POM, of narratieve podcasts. Er zit nog zo weinig tussen.

Op tv en bij streamingdiensten heb je al zoveel verschillende genres. Dat is echt een verschil. Wat is het equivalent van reality tv? Wat is het equivalent van stand-up comedy, wat heel groot is op Netflix? Wat is het equivalent van dramaseries? Wat is het equivalent van nieuws? Er zijn zoveel categorieën die bij podcasts nog niet zijn ingevuld. Daarom vindt iedereen het denk ik ook wel leuk om er iets mee te doen, omdat het nog zo vroeg is.”

Waar staat het medium podcasts over vijf jaar? Denk je dat er veel is veranderd?

“Spotify lijkt nu als strategie te kiezen om steeds meer podcasts achter hun betaalmuur te zetten, die niet gratis via andere platformen worden aangeboden. Het net sluit zich dus steeds meer. Ik neem aan dat ze – zoals ze in Duitsland gedaan hebben – ook in Nederland podcastmakers aan zich gaan binden. Daarbij komt er een strijd tussen verschillende partijen, waarvan Spotify er dus één is. 

Maar ook andere partijen gaan luisteraars achter hun betaalmuur proberen te laten luisteren, dat aandeel aan luisteraars gaat veel groter worden. Hetzelfde gebeurt nu al met video op Disney+, HBO Max, Netflix en Videoland. Die strijden allemaal om het aantal abonnementen dat mensen bereid zijn om af te sluiten. Dat gaat ook met podcasts gebeuren. 

Daarnaast denk ik dat er meer consolidatie zal plaats vinden op de advertentiemarkt. Nu is dat nog vrij onprofessioneel, met aan de ene kant een paar podcastuitgevers en hun eigen advertenties en aan de andere kant de traditionele mediabedrijven. Er is nog weinig echte serieuze samenwerking en ik denk dat podcasts gewoon onderdeel gaan worden van reclamepakketten zoals die door mediabureaus ook verkocht worden voor radio, tv en billboards.

Er gaan denk ik ook heel veel podcasts bij komen die op advertenties gebaseerd zijn en er zal veel meer gemaakt gaan worden door zowel kleine als grote stemmen. De vindbaarheid van die podcasts zal dus ook nog wel flink beter moeten worden.”

Voelde het maken van de podcast als een hobby toen je begon en hoe zie je dat nu?

“Ja, dat heb ik nu nog steeds. Ik zou er morgen mee kunnen stoppen. Op het moment dat het gaat voelen alsof het moet, of dat het werk is, heb ik er ook geen zin meer in. Ik denk ook dat het niet zou werken als het te veel voelt als werk. Dat belemmert mijn creativiteit en dan is het ook heel snel niet leuk meer. Het moet vooral blijven voelen als hobby, dat is namelijk gek genoeg een voorwaarde voor het succes van POM. Luisteraars vinden het anders ook niet leuk meer, denk ik.”

Hoeveel tijd steek je wekelijks in de podcast?

“Het kost me een dagje nu, waarvan een halve dag opnemen. We willen wel meer gaan opnemen binnenkort, want ik vind het leuk om meer te maken. Bij iedere aflevering zit ook een uur redactieoverleg. Daarna gaat onze redactrice Bianca ermee aan de slag, die is er wel een significante tijd mee bezig. Die vult haar halve week ermee. 

Als we meer gaan maken zal dat ook wel meer overleg kosten. Dan zullen er ook wel meer mensen bij moeten en dat kost ook wel weer werk. Maar als ik nu inhoudelijk een podcast zou moeten maken met wat iemand anders wil dat ik ga maken, daar heb ik helemaal geen zin in. Nu heb ik gewoon een platform waarop ik vertel wat ik wil vertellen. Ik mag daar niet echt over klagen.” 

Is Blendle ook al die tijd een hobby geweest?

“Nee zeker niet, dat was denk ik ook waarom het bij mij mis ging. Het ging op een gegeven moment voelen als een grote verantwoordelijkheid. Daarmee werd het een blok aan mijn been. Daardoor was ik niet echt meer goed in mijn werk en vond ik het ook niet meer leuk. Dat is met de podcast heel anders, ik bewaak heel erg de speelsheid. Als de speelsheid er niet is, staat dat ook de creativiteit in de weg. Ik kon bij Blendle niet echt klooien, want dan werd er wel weer een uitgever boos. Nu heb ik schijt aan alles.” 

Toch lijkt het wel alsof jullie de podcast naar een hoger niveau willen tillen?

“Schijt aan alles betekent niet dat je geen ambitie hebt. Ik heb nu vooral de ambitie om onze vrijheid te behouden en om veel dingen te maken die we zelf heel grappig, leuk, interessant of betekenisvol vinden. Ik denk dat er nog steeds heel veel ruimte is om zelf meer te maken. Een hobby betekent niet dat ik er niet full-time mee bezig kan zijn. Voor mij kan een hobby best full-time zijn. Het moet blijven voelen als een hobby, het verschil met werk is dan dat je dingen doet die je leuk vindt.” 

Nu heb ik gewoon een platform waarop ik vertel wat ik wil vertellen. Ik mag daar niet echt over klagen.

Pfauth heeft in september aangekondigd te stoppen als directeur bij De Correspondent. Hebben jullie dezelfde ambities voor het uitbreiden van POM of heeft Pfauth nog andere plannen naast de podcast?

“Hij wil wel ook andere dingen gaan doen, want we willen allebei niet afhankelijk van elkaar worden. Het is niet goed voor de vriendschap en het is denk ik ook niet goed voor het gevoel van hobbyisme. Dus hij zal wel moeten, haha, en dat wil hij ook wel hoor, de andere helft van de tijd aan andere dingen besteden. Wat dat zal zijn, dat weet ik niet. Daar moet hij zelf over gaan nadenken.”

Je bent inmiddels al bijna een jaar weg bij Blendle, ben jij ook van plan om weer iets op te pakken naast POM?

“Nee. Haha. Nee helemaal niet, maar ik sluit ook niet uit dat het niet meer gaat gebeuren. Vooralsnog kan ik alles doen, zoals een boek uitgeven, een serie maken of dus een loterij beginnen. Ik heb niet veel dromen die ik niet kan uitvoeren bij POM. Alles wat ik wil kan ik daar doen, voor mezelf. Zodra dat niet meer kan moet ik wel ergens over gaan nadenken.”