“Wil je later ook in de journalistiek werken?’’ vroeg destijds politiek verslaggever Charlotte Nijs, midden op het Binnenhof in juni 2021. Ik antwoordde lachend dat alles voor de toekomst nog open ligt. “Ik zou het zeker overwegen’’, zei Charlotte. Een harde ‘ja’ durfde ik haar niet te geven, nooit eerder wist ik precies wat ik later wilde doen.
Als twintigjarige kwam ik op de jongerenredactie van Beeld & Geluid terecht. Ik kreeg alle vrijheid om items te maken, artikelen te schrijven en mensen als Charlotte te interviewen over haar werk. Het vuurtje ging branden en eindelijk zweefde ik iets minder dan vroeger: met de Master Journalistiek en Nieuwe Media koos ik voor het journalistieke pad.
Ik ontdekte mijn drang om verhalen te vertellen, het is tenslotte een uitlaatklep voor nieuwsgierigheid en creativiteit. Juist door verhalen te delen, geloof ik dat je mensen aan het denken kan zetten, in beweging kan brengen en hopelijk bijdraagt aan een stukje meer compassie.
Later hoop ik op een tv of radioredactie te werken, bij voorkeur voor een programma dat wekelijks uitzendt. Dat biedt me de mogelijkheid om diep in onderwerpen te duiken. Als redelijke generalist spreken veel soorten onderwerpen me aan en kan ik slecht kiezen, maar ik probeer mijn brede belangstelling vooral te zien als voordeel. Het houdt werken immers ook afwisselend en leuk, en daar draait het volgens mij om. En gelukkig durf ik, als Charlotte me de vraag opnieuw zou stellen, inmiddels volmondig ‘ja’ te zeggen.