‘Dus jij wordt de nieuwe Johan Derksen?’ Dit krijg ik regelmatig te horen als ik vertel dat voetbal en schrijven mijn twee grote passies zijn. Mede daarom koos ik vijf jaar geleden voor de hbo-opleiding Sportcommunicatie. Maar al snel kwam ik er achter dat mijn interesses veel breder zijn. Voetbal is de belangrijkste bijzaak in het leven, maar schrijven de hoofdzaak.
Als je de menselijke kant van een verhaal laat zien, is naar mijn mening geen enkel onderwerp oninteressant.
Misschien gek dat deze mensgerichte instelling mij vijf jaar geleden in Tilburg bracht voor de opleiding SPECO Sportcommunicatie én niet naar de opleiding Journalistiek, wellicht veel dichter bij huis. Dat heeft alles te maken met een niet aangevinkt hokje op een aanmeldingsformulier voor de opleiding: nadat een gemengd jaar Sportcommunicatie en Journalistiek niet door ging, nam mijn liefde voor sport de overhand.
De voetbalwereld waar ik met mijn stages in terechtkwam is er geen een voor nieuwe ideeën en hervormingen. Maar hier kon ik wel de liefde voor sport en schrijven (grotendeels) combineren. Zo liet ik als webredacteur voetbalclub AZ in een eigen rubriek voor het eerst echt kennismaken met diegenen waarvoor ze hun wedstrijden spelen: de supporters. Elke week zette ik een fan in het zonnetje. Dit alles begon met een seizoenkaarthouder uit Groot-Brittannië die het gezicht van de ‘campagne’ werd: zijn verhaal zorgde in 2019 voor een van de best gelezen berichten op de website van de Alkmaarders.
Dit voorbeeld laat zien dat er overal mensen op zoek zijn naar verbinding, een brug tussen dingen die zij nooit zien of stemmen die zij nooit horen en hun eigen omgeving. Als journalist hoop ik die brug te kunnen zijn, die hen aan de wereld toont die in een normaal scenario onbesproken zouden blijven. Zulke verhalen maken wat mij betreft het verschil ten opzichte van de standaard nieuwsberichten die je overal wel kunt vinden.
Binnen een sportclub is er alleen helaas geen ruimte voor de kernwaarden van journalistiek zoals het verspreiden van waarheidsgetrouwe, objectieve, maar ook kritische berichtgeving, waar ik mij juist zo goed in kan vinden.
Met de Master Journalistiek en Nieuwe Media wil ik de voetbalbubbel (tijdelijk) verlaten om meer van de journalistieke wereld te ontdekken, allen met een culturele, menselijke insteek. En wie weet vind ik snel een manier om beide werelden samen te laten komen.
