Toen ik in Syrië was, wilde ik Media studeren, maar er was alleen een mediastudie aan de Universiteit van Damascus, maar ik wilde niet helemaal naar Damascus verhuizen. Toen dacht ik: “Alle studies zijn hetzelfde voor mij als ik media niet ga studeren.” Dus studeerde ik werktuigbouwkunde en was ik bijna afgestudeerd toen ik naar Nederland kwam. Iedereen die wist dat ik werktuigbouwkunde had gestudeerd, zei tegen me: “Wow! Deze studie en dit vakgebied zijn hier zeer gewild in Nederland, je zult snel werk vinden.” Maar nee, dat was niet wat ik wilde. De droom van media en journalistiek bleef me achtervolgen.
Toen ik naar een nieuw land kwam en de kans kreeg om opnieuw te beginnen, besloot ik iets heel anders te studeren dan wat ik eerder had geleerd. Ik studeerde Media Studies aan de Universiteit van Groningen, maar vond geen werk in mijn vakgebied. Toen zei ik tegen mezelf: “Ik heb niet genoeg geleerd. Ik wil echt weten wat voor soort journalist ik wil zijn.” Dus nu volg ik de master journalistiek om de vereiste kennis te vergaren en mijn journalistieke vaardigheden te ontwikkelen.
Mijn vrienden zeggen tegen me: “Je bent objectief, je bent eerlijk.” Ik geloof dat eerlijkheid een belangrijke eigenschap is voor een journalist. Ze zeggen tegen me: “Je argumenten zijn sterk en je kunt goed overtuigen.” Ik heb ook gehoord dat ik goed ben in presenteren. Dus hier ben ik nu, terug naar de schoolbanken, hopend dat ik mezelf kan ontdekken, mijn talenten en capaciteiten kan ontwikkelen om uiteindelijk de journaliste te worden die ik wil zijn.
Ik wil bijdragen aan een samenleving die empathischer en begripvoller is tegenover anderen. Graag wil ik ,audiovisueel en schrijftelijk, verhalen vertellen en analyseren. Ik wil graag mensen interviewen, hun omstandigheden en levenservaring die hen hebben gemaakt verkennen. Ik wil graag een stem zijn voor kwetsbare groepen, vooral vrouwen in het Midden-Oosten en wat ik de waarheid vind, ver weg van de mainstream media, vertellen.
