‘Béatrice wil alles weten, omdat ze heel veel nog niet weet,’ aldus mijn vader.
Mijn hele leven ben ik al nieuwsgierig naar de wereld om mij heen. Zo was ik als kind op familievakanties een vragenvuur, omdat er zo veel nieuwe dingen waren waarvan ik nog niets wist. Als ouder komt er dan een bak geduld bij kijken, met een enkel ‘dat weet ik niet’ nam ik namelijk geen genoegen. Gelukkig heb ik tegenwoordig toegang tot de zoekmachine ‘Google’ die mijn vragen voor een groot deel kan beantwoorden.
Deze nieuwsgierigheid bracht mij in 2019 bij mijn studie Bestuurskunde. Een brede studie waarin ik veel over de maatschappij zou leren. Tijdens deze studie leerde ik inderdaad veel, maar kwam ik er vooral achter dat er nog zo veel valt te ontdekken naast de studieboeken. De nieuwsgierigheid die ik als kind had, door naar verhalen te vragen en ze volgens op te schrijven, miste ik in deze jaren.
Zo belandde ik bij mijn minor Journalistiek en Nieuwe Media aan de Leidse Universiteit. Hier leerde ik voor het eerst het vak journalistiek kennen. We kregen de vrijheid zelf producties te maken over van alles en nog wat. Van het maken van een videoportret van een Japanse chef, naar een interview met de voorzitter van de carnavalsvereniging van Den Bosch. Een ding wist ik zeker na het afronden van deze minor: hier wil ik mee doorgaan.
Als broekie in het journalistieke vak wil ik de komende jaren vele ervaringen opdoen. Binnen de journalistiek is mijn ambitie om verhalen te vertellen. Ik ben ervan bewust dat dit, net als mijn studieachtergrond en mijn nieuwsgierigheid, een vrij breed begrip is. Daarom wil ik de komende jaren de tijd nemen het journalistieke vak te ontdekken en alle paden bewandelen. Hier komt deze keer vooral voor mijzelf een bak geduld bij kijken, met een enkel ‘dat weet ik niet’ neem ik namelijk nog steeds geen genoegen.
