Als toekomstige journalist is het mijn doel om mensen te raken. Om taferelen die een ver van je bed show lijken, recht de huiskamer binnen te sturen. Het is een doel om mensen te laten nadenken door het leed en de schoonheid van andere mensen duizenden kilometers verder te laten zien.
Journalistiek is voor mij de macht controleren, misstanden bloot leggen, context bieden, betrouwbare informatie geven en mensen geïnteresseerd maken voor wat er zich in de wereld afspeelt. Als journalist wil ik het beeld van de wereld een beetje veranderen, impact hebben indien mogelijk. Ik hoor wel vaker dat dit erg naïef is en dat journalisten de wereld niet mooier of beter maken, maar dromen kan geen kwaad.
In een gesprek met documentairemaker Sinan Can, hadden we het over dit onderwerp. Hij stak me een hart onder de riem door te zeggen dat het niet naïef is, maar juist heel mooi en idealistisch. We kunnen als journalisten kijken waar we een verschil kunnen maken. Een verschil in het leven van één persoon is ook al een verschil dat het waard is. Ook hij krijgt te horen van mensen dat het naïef is om zo over de journalistiek te denken, maar zijn antwoord daarop was:
‘Laat mijn alsjeblieft naïef zijn in deze wereld waar mensen verbitterd zijn.’
Deze woorden raakten me diep en ik zal ze meenemen in mijn zoektocht als journalist. Laten we hoopvol zijn en kijken waar we de wereld een stukje mooier kunnen maken.
Documentaires maken in conflict-gebieden is mijn grote droom. De weg daarheen is op dit moment nog niet helemaal duidelijk, maar de motivatie en doorzettingsvermogen zijn alvast aanwezig.
