Nieuwsgierigheid zit er bij mij van jongs af aan al in. Sinds ik het mij kan herinneren, keek ik vroeger elke dag naar het NOS Jeugdjournaal. Ik wilde constant weten wat er in Nederland en daarbuiten speelde. Die nieuwsgierigheid is nooit verdwenen en vertaalde zich in het stellen van ontelbare vragen aan mijn ouders. Dat nieuwsgierigheid keer op keer door ervaren journalisten genoemd wordt als een van de belangrijkste eigenschappen van een journalist, wist ik toen natuurlijk nog niet. Maar dat met onuitputtende nieuwsgierigheid je vragen nooit opraken, kwam ik al snel genoeg achter.
Om antwoorden op mijn vragen te krijgen bracht mijn nieuwsgierigheid mij uiteindelijk een stage bij het tijdschrift Quest. Daar leerde ik wederom dat je nooit genoeg vragen kan stellen en dat je juist door vragen niet te stellen misschien in eerste instantie slim lijkt, maar op het moment dat je een artikel moet gaan schrijven je nogal dom voelt. Zo zie ik de journalistiek als een oneindige leerschool, met uiteindelijk jezelf als leermeester. Hoe ongemakkelijk het terugluisteren van je eigen interviews ook is, je wordt hoe dan ook altijd met je neus op de feiten gedrukt.
Een nadeel van nieuwsgierigheid in alles wat los en vast zit, is dat het soms onmogelijk lijkt om je te focussen op één onderwerp. Toch stel ik mijzelf als doel om een specialisatie te kiezen om uiteindelijk nog betere artikelen te kunnen schrijven. Mijn interesses liggen momenteel bij politiek, duurzaamheid en ongelijkheid. Ongelijkheid klinkt misschien vaag, maar hiermee bedoel ik dat ik mij dagelijks verbaas over hoe weinig wij van alle misstanden in de wereld meekrijgen. Waar gelijkwaardige mensen op een ander continent al de dupe zijn van de gevolgen van klimaatverandering klagen wij Nederlanders over vliegtickets en boodschappen die te duur worden. Of over het te warme weer. ‘We’ zijn te druk met ons eigen leven en ‘zij’ zitten toch maar ver weg.
Ik zie voor mijzelf een rol weggelegd om hierin verandering te brengen. Dat klinkt optimistisch en dat is het misschien ook, maar als ik maar een klein beetje bij zou kunnen dragen aan een gelijkere en betere wereld, dan is dat het minste wat ik kan doen. Uiteindelijk zou ik graag politiek journalist worden of op een duurzame manier de wereld afreizen om mensen hun verhalen in beeld te brengen die zijzelf niet kunnen vertellen.
