Mij werd eens verteld dat ieder een ‘eigen’ waarheid kent. Hoezo eigen waarheid, dacht ik. Feiten presenteren toch de waarheid? Maar paradoxaal genoeg kan ik als journalist niet ontkennen dat het klopt, want veel verhalen bestaan uit voor- en tegenstanders, goeddoeners en kwaadwilligen of linkse- en rechtse partijen. En ja, die hebben vaak een eigen visie, of eigen ‘waarheid’.
Daar duik ik als journalist graag in. Welke waarheden zijn er? En wat vinden wij daar als samenleving van? Denk aan de val van Srebrenica, waarbij duizenden Bosnische moslimmannen -en vrouwen zijn vermoord. Nederland speelde daarin een belangrijke rol waarover vandaag de dag nog steeds wordt gediscussieerd. We spreken dan vaak in termen van daders en slachtoffers en proberen schuldigen aan te wijzen. Maar wat we vaak vergeten is dat het in werkelijkheid niet zo zwartwit is: iemand kan een dader van een zijn en slachtoffer van het ander. Context is waar het om gaat. En die context onderzoeken en presenteren vind ik een van de mooiste dingen om te doen.
Daarom probeer ik met mijn werk altijd een vraag op te roepen bij de lezer, in de hoop deze kritischer te laten kijken naar de context van een situatie. Zo ook bij de discussie rondom de Dutchbatters, die naar mijn mening slachtoffers én daders waren. Maar ja, dat is natuurlijk mijn waarheid.
