Tijdens een therapiesessie moest ik me mijn grootste rolmodel voorstellen (therapie, want millennial, dus ook een kleine quarterlife crisis). Ik moest proberen in haar huid te kruipen. Een uur later (en 99 euro armer) was ik Lena Dunham. Een vrouw die laat zien dat feministen grappig zijn. Iemand die de wereld een beetje mooier en opener kunnen maakt met behulp van de magie van tekst, beeld en geluid. Iemand die zonder problemen in haar blootje rondloopt.
In mijn werk probeer ik feminisme uit het ‘linkse, intellectuele’ hokje te trekken en begrijpelijk te maken. Feminisme is mijn ogen namelijk helemaal niet zo ingewikkeld, extreem en elitair. In de woorden van schrijfster Caitlin Moran:
“a) Do you have a vagina? and
b) Do you want to be in charge of it?
If you said ‘yes’ to both, then congratulations! You’re a feminist.”
Naast feminisme ben ik gek op film en journalistiek. Na het afronden van mijn Bachelor Media & Cultuur (afstudeerrichting film) heb ik stage gelopen bij filmdistributeur Cinéart en journalistiek platform Blendle. Twee hele verschillende leerzame ervaringen. On to the next!
