Waar Nederland zich vaak classificeert als ‘ruimdenkend’ heerst er op bepaalde onderwerpen vandaag de dag een behoorlijk taboe. Als toekomstig talent in het journalistieke werkveld wil ik die taboekwesties doorbreken en de minderheid die stem geven die ze verdienen. Journalistiek is voor mij niet alleen de macht willen beheren, maar voornamelijk iedereen – en dan ook echt iedereen- een podium geven. Daarbij maakt het voor mij niet uit wie je bent, waar je vandaan komt en waarom je bent zoals je bent. Nu zal je vast denken: ‘Waar komt die sterke drijfveer vandaan?’
Om dat te begrijpen vertel ik graag over mijn achtergrond. Ik woon in de Afrikaanderwijk, een wijk die bekendstaat als een van de ‘achterstandswijken’ van Rotterdam-Zuid. Een wijk waar kansen niet binnen handbereik zijn, maar waar je zelf keihard moet vechten voor een plek in de maatschappij. Aan mijn uiterlijk is ook te zien dat mijn roots niet afkomstig zijn uit Nederland. Een vraag die ik gedurende mijn studententijd veel heb gehoord is: ‘Waar kom je vandaan?’ Nietsvermoedend antwoordde ik uit Rotterdam. Waarna ik tot mijn verbazing continu de wedervraag kreeg: ‘Nee, maar waar kom je echt vandaan?’ Als jonge vrouw uit het multiculturele Rotterdam schrok ik de eerste keer van deze vraag, maar die schrik duurde niet lang. Vol trots antwoordde ik: ‘Uit Kaapverdië.’ Tot mijn grote spijt ben ik zeker niet de enige met zulke ervaringen. Vandaar mijn intrinsieke motivatie om de journalistiek in te gaan. De masteropleiding Journalistiek en Nieuwe Media was voor mij dan ook een logische tweede stap na het behalen van de bachelor Communicatiewetenschap. Journalistiek kan het verschil maken door ervaringen van anderen te laten horen en aan te kaarten.
Op het moment dat verhalen over bijvoorbeeld discrimatie en vrouwenongelijkheid maar in een doofpot worden gestopt zal er geen verschil in denkwijze worden bereikt. Ik wil daarom niet die ene journalist zijn die maar meevaart met de koers, die niet wil afwijken van de norm. ‘Dingen doen, omdat het altijd al zo gedaan wordt.’ Nee, want zoals Albert Einstein ooit zei: ’Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg’. Het is juist geweldig dat wij nu in een tijdperk leven waarin journalistiek niet alleen simpelweg draait om het verzamelen, verzenden en verspreiden van nieuws, maar waarin het laten horen van een tegengeluid vaker van toegevoegde waarde kan zijn.
Als ik een inspiratiebron zou moeten kiezen die mijn visie op journalistiek ondersteunt, dan is dat Omroep Zwart. Hun missie is nieuwe helden de kracht geven om een thuis voor iedereen te bouwen. Omroep Zwart wil hiermee een plek creëren waar iedereen zich in kan herkennen, ongeacht kleur, afkomst, religie, gender, seksuele gerichtheid, levensovertuiging of handicap. Met maar één doel voor ogen: krachten bundelen. Ook radiostation FunX is in dat opzicht een mooi voorbeeld. Een mooi platform dat zich kenmerkt door zijn diversiteit en inclusiviteit. Een halfjaar lang mocht ik als online redactie stagiaire bij FunX mijn bijdrage leveren aan deze mooie kernwaarden.
Alhoewel ik in deze periode veel heb geleerd, zou ik in de toekomst het liefst werkzaam willen zijn voor de camera als bijvoorbeeld verslaggever of presentatrice. Maar goed, ik heb geen glazen bol dus het zal allemaal nog moeten blijken. In ieder geval wil ik als journalist de stem van ‘minderheden’ op de eerste plaats zetten, omdat alle levens ertoe doen. En iedereen het recht heeft om zich écht thuis te voelen.
