Ze vonden het maar raar. Aan een veel te grote langwerpige tafel zaten vier gepensioneerde Hagenezen mij glazig en verwonderd aan te staren, toen ik als veertienjarig pre-puberale en verveelde jongen vroeg of ik ook wat mocht schrijven in de wijkkrant die ik bezorgde. “Waarom?” klonk hun eerste vraag. “Omdat ik journalist wil worden.” was mijn snelle antwoord.
Zo’n vijf jaar schreef ik ieder kwartaal een stukje over de gebeurtenissen in wijk. Een column, een interview met een nieuwe crèche of een festivalverslag, ik vond het allemaal fantastisch en ik wist het zeker; ik wil journalist worden.
Maar dan is de vraag; hoe word je dat? Kan je dat studeren?
De meest wijze les in de weg naar journalist worden kreeg ik van een NRC-journalist. Hij kwam praten bij een ‘beroepenavond’ op een avond waar hij duidelijk geen zin had om over beroepen te praten. Echter leerde hij mij wel dat een journalist niet alleen moet leren schrijven, maar ook iets moet leren om over te schrijven.
Op basis van dit advies heb ik een bachelor Culturele Antropologie & Ontwikkelingssociologie afgerond. Het leverde mij een fascinatie voor onze samenleving en het gedrag van de mens op. Tijdens deze studie ben ik hoofdredacteur geweest van het ledenblad van de studievereniging en heb ik geschreven voor het semi-wetenschappelijke blad ICA. Ook heb ik mijn documentaire vaardigheden kunnen trainen bij bepaalde vakken.
Vervolgens ben ik stage gaan lopen bij VICE Sports, waar ik dankzij goede begeleiding volledig in het diepe ben gegooid en fantastische verhalen mocht maken. Zo ben ik onder andere gaan sparren met de wereldkampioen Kung-Fu, heb ik pannekoeken gegeten en meegevaren met een Volvo Ocean Race team en ben ik op zoek gegaan naar de kern van het amateurvoetbal.
Ondertussen ben ik begonnen met de MA Journalistiek & Nieuwe Media. Tegelijkertijd ben ik ook als vrijwilliger gaan werken voor Omroep Sleutelstad. Hier werk ik weer op het lokale niveau waar ik ooit begonnen ben en ervaar ik hetzelde enthousiasme voor de kleine doch bijzonder relevante verhalen.
Mijn ambitie is om uiteindelijk voor een groter medium te schrijven over sport, cultuur, religie of politiek. De documentaire wereld is voorlopig ook nog een plek om te ontdekken, maar voorlopig kan ik bijna al mijn schrijfjeuk kwijt.