Ik ben een dromer. Dat ben ik altijd al geweest. Als kind kon ik mij helemaal verliezen in mijn dromen en kon ik deze dromen nog wel eens verwarren met de werkelijkheid. Zo vertelde ik soms de mooiste verhalen aan tafel van dingen die ik had meegemaakt, waarbij mijn familieleden mij verbaasd en vragend aankeken en zeiden: “Dat is toch niet echt gebeurd?” om mij vervolgens te vragen of ik het een en ander misschien gedroomd had. Uiteraard hield ik voet bij stuk, ondanks het feit dat ik mijn verhaal niet kon onderbouwen en dat ik de enige bron was die hiervan wist. Ik was er per slot van rekening van overtuigd dat het echt gebeurd was. Het is waarschijnlijk geen verrassing dat uiteindelijk bleek dat mijn verhalen vaak niet echt waren voorgekomen. Het was mijn fantasie die de verhalen vertelde. Nog steeds word ik door mijn familie geplaagd als ik een bijzonder verhaal vertel. Zo krijg ik meer dan eens de vraag: “Weet je zeker dat je dit niet hebt gedroomd?”
Als jong kind heb ik dus al geleerd dat een verhaal feitelijk onderbouwd moet worden, hoe mooi en/of waarachtig het verhaal ook is. Een les die ik nu graag meeneem in mijn rugzak. Ik vul deze rugzak graag met wijze lessen.
In mijn studieloopbaan heb ik mijn rugzak ook gevuld met lessen over verschillende mediavormen. Film, televisie en zelfs kunst kwamen langs. Omdat ik op enig moment niet goed wist in welke richting mij verder te ontwikkelen, besloot ik tot een tussenjaar. Iets waar ik mijn hele leven al van droomde. Tijdens dat tussenjaar ging ik reizen en schreef ik (reis)verhalen over soms bizarre gebeurtenissen (die ik niet eens had gedroomd!). Hier borrelde mijn liefde voor schrijven op. Het opschrijven van interessante verhalen die iedereen op de hoogte houdt van alles wat er gebeurt in de wereld, is waar mijn hart sneller van gaat kloppen.
Om dit te kunnen ontwikkelen, kwam ik bij de master Journalistiek en Nieuwe Media. De studie waar – in mijn ogen – alles samen komt: een plek waar ik mijn schrijfkunsten en argumentatie kan ontwikkelen, waar de verschillende soorten media samenkomen en waarbij vragen stellen alleen maar wordt aangemoedigd. Deze master volg ik met (nog) niet veel ervaring in de journalistiek, maar wél met een enorme hoeveelheid nieuwsgierigheid, liefde en ambitie. Ik droom ervan om meer te weten te komen over mensen, culturen en kunst en dat te delen met anderen.
Als toekomstig journalist wil ik – met mijn goedgevulde rugzak – op pad gaan, mensen spreken en mezelf storten in een wereld die ik nog niet ken. Ik wil verhalen vertellen, mensen samen brengen, zaken begrijpelijker maken, mensen vermaken, maar vooral mensen een stem geven.
Kortom, ik wil mijzelf ontwikkelen tot een volwaardig journalist die zich bezighoudt met mooie verhalen en interessante mensen. Zo hoop ik mijn jongere zelf trots te maken: door prachtige verhalen te vertellen die mensen vermaken, dit keer niet gedroomd en óók met een factcheck-les op zak.
Om met Martin Luther King af te sluiten: I have a dream!
