Het is 1 februari 2016. Door de schok die het vliegtuig maakt wanneer het de grond raakt, schrik ik wakker. Na een lange vlucht ben ik eindelijk in Argentinië! Een tijdje later gooi ik mijn backpack achterin een taxi en maak me klaar voor een ritje naar de binnenstad van Buenos Aires. Ik kijk mijn ogen uit. Af en toe werp ik een verbaasde blik opzij naar de taxichauffeur. Hoe kan het dat hij zich zo makkelijk door het drukke verkeer van Buenos Aires manoeuvreert? Lachend zegt hij dat dit zijn dagelijkse realiteit is en dat ik niks te vrezen heb.
Bovenstaand stukje schreef ik drie jaar geleden in een lange mail naar mijn familie en vrienden toen ik voor de eerste keer voet op Latijns-Amerikaanse bodem zette. Na dat eerste hectische taxiritje hebben er zeker nog wel 200 gevolgd. Sommige nog wat spannender dan bovengenoemde, de meeste gewoon lekker tranquilo. Maar misschien komt dat omdat ik er op een gegeven moment gewoon aan gewend raakte.
Voor mijn bachelor- en masteropleiding Latijns-Amerikastudies heb ik een half jaar in Chili gestudeerd en drie maanden onderzoek gedaan in Colombia. Natuurlijk had ik ook de tijd genomen om wat meer van het veelzijdige continent te zien en heb ik onvergetelijke reizen gemaakt door onder andere Argentinië, Bolivia en Peru. Elke dag werd ik een beetje meer verliefd op dat fascinerende continent.
Na mijn master wilde ik me verder ontwikkelen op een heel ander gebied, namelijk journalistiek. Daarom begon ik in september 2019 aan de master Journalistiek en Nieuwe Media. Met deze master hoop ik erachter te komen welk medium ik het meest interessant en uitdagend vind. Het lijkt me fantastisch om uiteindelijk beide opleidingen te kunnen combineren en correspondent te worden in Latijns-Amerika.
Mijn vrienden hangen altijd aan mijn lippen als ik vertel over de avonturen die ik aan de andere kant van de oceaan heb meegemaakt. Wel krijg ik vaak de vraag of het niet heel gevaarlijk is voor zo’n klein blond meisje als ik. De verhalen over drugskartels en corruptieschandalen zijn vaak de verhalen die mensen kennen. Ik wil de wereld laten zien dat Latijns-Amerika zo veel meer is dan dat. Latijns-Amerika ademt gastvrijheid, cultuur en geschiedenis. Het barst er van de mooie verhalen. Verhalen waarvan ik overtuigd ben dat ze verteld moeten worden. Over een jaar hoop ik dus weer in een taxi te stappen, van het vliegveld naar de binnenstad van Medellín, Buenos Aires of Rio de Janeiro, om mooie verhalen te gaan maken.
